પાંડવ વિથ કૌરવ..

નાનપણ માં શીક્ષા પ્રાપ્ત કરતા હતા ઈ વખત ની વાત માં ની વાત

આશ્રમ કને એક આંબૌ હતૌ..

અર્જૂન. ભીમ..અને દૂર્યો ધન ગૂરૂ દ્રૌણ એ તયણ ને તીર વિથ કમાન આયલા..
કહ્યુ આંબા પર નીશાન લગાવૌ...વત્સ...

તયણે નીશાન લગાયૂ...

દ્રોણ...ભીમ તને સૂ દેખાય સે...

ભીમ...ગૂરૂજી મને પાકી વિથ કાચી કેરી દેખાય સે...

દ્રૌણ...દૂર્યોધન તને સુ દેખાય સે...

દૂર્યોધન...મને તો લીલા વિથ પીળા પાંદળા દેખાય સે...

દ્રોણ...અર્જુન તને સુ દેખાય સે...

અર્જુન...મને તો આંબા મા એક પક્ષી ની આખ દેખાય સે ગૂરૂ દેવ...

દ્રૌણ...વાહહહ...સરસસસ...

એ શુ કરે છે ...?

અર્જુન...એ પાકી કેરી ને ચાચ મારવાની ત્યારી કરી રહ્યુ સે ગૂરૂ દેવ...

દ્રૌણ...હટ દય જટ બાણ થી કેરી પાડી ને મારી હાટૂ લેતો આવ...આઁખ મૌટૌ થા પસી વિંધજૈ...

અર્જુન...જૌ આજ્ઞા ગૂરૂ દેવ...